برگزيده بيانات عاشورايي رهبر معظم انقلاب

محرم، يکي از همين مقاطع تاريخي است. عاشورا را شيعه، با همه ي وجود نگه داشتند. شما ببينيد در طول سالهاي متمادي، قرنهاي متمادي، ياد امام حسين، نام امام حسين، تربت امام حسين، عزاي امام حسين هرگز از بين مردم پيرو اهل بيت و مؤمن به اهل بيت خارج نشد؛ اين را رها نکردند؛ هرچند خيلي تلاش شد. حالا شما قضيه ي متوکل و بستن راه را شنيده ايد. اينها آن کارهاي چارواداري، مخالفتهاي چارواداري بوده است. مخالفتهاي بسيار زيادي در طول زمان به شکلهاي ظاهراً علمي، به شکل احساساتي، به شکل تجربه اي انجام دادند، ولي شيعه نگه داشته است و بايد نگاه دارد.

زنده نگه داشتن نام و ياد امام حسين (عليه السلام)؛ راه عبور ملت اسلام از همه ي موانع

مي گويند چرا ماتم و گريه و اشک را در بين مردم رواج مي دهيد؟ اين ماتم و اشک براي ماتم و اشک نيست، براي ارزشهاست. آنچه پشت سر اين عزاداريها، بر سر و سينه زدنها، اشک ريختنها وجود دارد، عزيزترين چيزهائي است که در گنجينه ي بشريت ممکن است وجود داشته باشد؛ او همان ارزشهاي معنوي الهي است. اينها را مي خواهند نگه دارند که حسين بن علي مظهر اين ارزشها بود. يادِ آنهاست؛ زنده نگه داشتن آنهاست.
و ملت اسلام اگر نام حسين را و ياد حسين را زنده نگه بدارد و آن را الگو قرار بدهد براي خود، از همه ي موانع و مشکلات عبور خواهد کرد. لذاست که ما در انقلاب اسلامي، در نظام جمهوري اسلامي از صدر تا ذيل، همه - مردم، مسئولين، بزرگان، شخص امام بزرگوار ما - بر روي مسئله ي امام حسين و مسئله ي عاشورا و همين عزاداريهاي مردمي، تکيه کردند و جا دارد. اين عزاداريها جنبه ي نمادين دارد، جنبه ي حقيقي هم دارد؛ دلها را نزديک مي کند، معارف را روشن مي کند.

نقش و تأثير محرم در پيروزي انقلاب اسلامي

البته گويندگان، وعاظ، مداحان، سرايندگان، همه بايد توجه داشته باشند که اين يک حقيقت عزيز است؛ با آن نبايست بازي کرد؛ حقايق ماجراي عاشورا را بازيچه نبايد قرار داد. هر کسي يک چيزي به آن اضافه بکند، خرافه اي را به آن وصل بکند، کارهاي غير معقول را به نام عزاداري انجام بدهد، اينها نبايد باشد؛ اينها طرفداري از امام حسين نيست. يک وقتي ما راجع به مسئله ي تظاهرات قمه، مطلبي را گفتيم، يک عده اي گوشه کنار صداشان بلند شد که آقا! اين عزاداري امام حسين است؛ مخالفت نشود با عزاداري امام حسين! اين، مخالفت با عزاداري نيست؛ مخالفت با ضايع کردن عزاداري است. عزاداري امام حسين را نبايد ضايع کرد. منبر حسيني، مجلس حسيني، محل بيان حقايق ديني، يعني حقايق حسيني است. شعر در اين جهت، حرکت در اين جهت، نوحه و مديحه در اين جهت بايد باشد. شما ديديد در آن محرم سال 57، دستجات سينه زني ما در بعضي از شهرستانها مثل يزد و شيراز و جاهاي ديگر شروع شد و بعد همه گسترش پيدا کرد به همه ي کشور؛ سينه مي زدند و حقايق روز را در نوحه هاي خودشان بيان مي کردند؛ با ارتباط دادن و اتصال دادن اينها به ماجراي عاشورا، که درست هم هست.
مرحوم شهيد مطهري سالها قبل از انقلاب در اين حسينيه ي ارشاد فرياد مي کشيد که: والله - قريب به اين مضمون - بدانيد شمر، امروز - اسم نخست وزير آن روز اسرائيل (صهيونيست) را مي آورد - اوست. واقع قضيه هم همين است. ما شمر را لعنت مي کنيم، براي اينکه ريشه ي شمر شدن و شمري عمل کردن را در دنيا بکنيم؛ ما يزيد و عبيدالله را لعنت مي کنيم، براي اينکه با حاکميت طاغوت، حاکميت يزيدي، حاکميت عيش و نوش، حاکميت ظلم به مؤمنين در دنيا مقابله کنيم. حسين بن علي قيامش براي اين بود که بيني حاکميتهاي عليه ارزشهاي اسلامي و انساني و الهي را به خاک بمالد و نابود کند؛ و همين کار را هم امام حسين با قيام خود کرد.

سلطه گران دنياي امروز؛ شمرها و يزيدهاي امروز

مجالس ما؛ مجالس حسيني، يعني مجالس ضد ظلم، مجالس ضد سلطه، مجالس ضد شمرها و يزيدها و ابن زيادهاي زمان موجود، زمان حاضر، معنايش اين است. اين استمرار ماجراي امام حسين است.
و امروز دنيا پر از ظلم و جور است. شما ببينيد چه مي کنند؛ در فلسطين چه مي کنند، در عراق چه مي کنند، در کشورهاي گوناگون چه مي کنند، با ملتهاي دنيا چه مي کنند، با فقرا چه مي کنند، با ثروتهاي ملي کشورها چه مي کنند. ابعاد عظيم حرکت حسين بن علي (عليه السلام) شامل همه ي اين ميدان وسيع مي شود. امام حسين نه فقط براي شيعه، نه فقط براي مسلمانها، بلکه براي احرار عالم درس دارد.
رهبر آزادي بخش نهضت هند در شصت سال، هفتاد سال قبل اسم حسين بن علي را آورد؛ گفت من از او ياد گرفتم؛ در حالي که هندو بود؛ اصلاً مسلمان نبود. در بين مسلمين هم همينطور است. ماجراي امام حسين اين است. شما گنجينه دار يک چنين جواهر ذي قيمتي هستيد که همه ي بشريت مي تواند از او بهره برد و استفاده کند.
جهتگيري در عزاداري امام حسين به اين نحو بايد باشد: گسترش تبيين، بيان، آگاه سازي، محکم کردن ايمان مردم، روح تدين را در مردم گسترش دادن، روح شجاعت و غيرت ديني را در مردم زياد کردن، حالت بي تفاوتي و سکر و بي حالي را از مردم گرفتن؛ اينهاست معناي قيام حسيني و بزرگداشت عزاداري امام حسين (عليه السلام) در زمان ما. لذا زنده است، هميشه هم زنده خواهد بود.
جنبه ي عاطفي آن هم تأثيرگذار بر روي عواطف و احساسات همه ي مردم است. جنبه ي عمقي و معنوي آن، صاحبان فکر و بصيرت را آگاه مي کند؛ روشن مي کند. بنده بارها در طول اين سالها اين جمله ي اميرالمؤمنين (عليه الصلاة والسلام) را عرض کرده ام که فرمود: « ألا لا يحمل هذا العلم إلا أهل البصر و الصّبر »؛ اين پرچم - پرچم انسانيت، اسلام، توحيد - را آن کساني که داراي اين دو خصوصيتند، مي توانند بر دست بگيرند و بلند نگه دارند؛ « البصر و الصّبر »؛ بصيرت و استقامت. امام حسين (عليه السلام) مظهر بصيرت و استقامت است.

پيروزي ملّت ايران بر استکبار با پيروي از مکتب امام حسين (عليه السلام)

پيروان امام حسين هم همين را نشان دادند و بعد از گذشت قرنها، آن روزي که رهبر شايسته اي در ميان آنها پيدا شد، اين حرکت عظيم را به وجود آوردند. انقلاب عظيم اسلامي يک ماجراي عظيمي است؛ داستان عظيمي است. ما در وسط قضيه قرار گرفته ايم، ابعاد عظيم اين حادثه براي ما خيلي روشن نيست؛ آيندگان تاريخ و کساني که امروز بيرون از اين مجموعه هستند، آنها بيشتر از ما ابعاد و عظمت اين حرکت را مي بينند. در دنيائي که همه ي پول و ثروت و قدرت و سياست و همه چيز و همه چيز در جهت ضد ارزشهاي انساني و ديني است، ناگهان در يک نقطه ي حساس عالم - نقطه ي حساس جغرافيائي عالم - يک نظامي سر بلند کند، يک ملتي قيام کند براي به دست گرفتن پرچم ارزشها؛ و ارزشهاي انساني را سر دست بگيرد، نداي توحيد بدهد، معجزه است؛ معجزه ي زمان ما اين است. بعد از همه طرف به او حمله کنند؛ بزرگ و کوچک، طاغوتها و طاغوتچه ها با همه ي توانشان بريزند سر او، و در عين حال او نه فقط شکست نخورد، بلکه بسياري از آنها را شکست بدهد؛ آنها را عقب براند، که امروز شما داريد مي بينيد نشانه هاي عقب رفتِ استکبار را. در اين مبارزه ملت ايران پيروز شد.
بيانات در ديدار هزاران نفر از مردم قم به مناسبت سالروز قيام 19 دي ماه - 1386/10/19
منبع مقاله :
مختارپور قهرودي، عليرضا؛ 72 سخن عاشورايي (از بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامي)، تهران: انتشارات انقلاب اسلامي، چاپ دوم (1390)